Mær er kensla í barmi

Mær er kensla í barmi
Key: E

[E]Mær er kensla í barmi, íð [B7]ei er mær [E]von,
hon várinum líkist, tó [B7]vetur kring [E]lon.
Mær er [B7]kensla í [E]sinni, av [B7]sumri ber [E]minni
við [A]fugla[E]na [B7]ljóð,
tó [A]grasið er [E]gulnað,
og [G¤m]fugl[C#m]ur mót [E]hav[B7]inum [E]stóð.

Mær er kensla í barmi, sum fróan meg ger,
sum lívgar mítt hjarta á ungmannaferð.
Mær er nakað í sinni, eitt kærasta minni
við kertum og lag
frá móðir eg hoyrdi á jólum, 
tá sálmin hon kvað.

Mær er kensla í barmi, eitt barnaboð kært,
sum stjørnan frá Gudi, mær glógvar so bjart.
At greið gert mín gøta, til Frelsaran søta
við barnana ljóð,
tó barnaár hvurvu sum fuglur,
mót havinum stóð.

So lat okkum hitta Teg høgtíðardrátt,
um lokkur er gyltur, um hárið er grátt.
Tú vilt leið okkum vísa, nú ljósini lýsa.
Og veit okkum frið,
tí aldri skal sløkna mín gleði,
tá Tú fylgir við.